اهمّيت تكنولوژي در آموزش و ضرورت آن

از آن‌جايي‌كه در دنياي كنوني پيشرفت بر زندگي انسان‌ها در تمام زمينه‌ها سيطره افكنده و باعث ايجاد تحولي شگرف در تمامي عرصه‌هاي علمي در علوم پايه و علوم انساني شده‌است؛ لذا مي‌طلبد كه پژوهشگران در حوضه‌هاي ذكر شده به‌طور پيوسته به‌دنبال پيشرفتي نوع‌آورانه در راه خدمت‌رساني به آحاد مردم جامعه باشند. امروزه وسايل كمك آموزشي و يا تكنولوژي خواه ساده و يا پيچيده، به عنوان ابزاري در امر تدريس و يادگيري‌ در نظام‌هاي آموزشي به كار مي‌روند. اين وسايل از حيث اين‌كه تئوري و عمل را با هم تركيب كرده باعث ماندگاري يادگيري و تنوع‌بخشي در كلاس درس مي‌شوند؛ لذا از اين جنبه، تكنولوژي در بطن آموزش اهمّيت بسيار زيادي پيدا كرده كه ظهور انواع مختلفي از منابع آموزشي الكترونيكي در حوزه‌ي تعليم و تربيت و همچنين عرصه‌ي آموزش را به‌دنبال داشته‌است. در بررسي‌هاي به‌عمل آمده از روش‌هاي سنتي كه مبتني بر معلم- محور بوده، معلمان عهده‌دار وظايفي بسيار سنگين و طاقت‌فرسايي مي‌شدند؛ لذا اين نوع آموزش با مد‌نظر قرار دادن جنبه‌هاي مختلف آموزشي كيفيت و اثربخشي خوبي را براي دانش‌آموزان به‌همراه نداشته‌است؛ بنابراين به‌منظور مرتفع‌نمودن وضعيت ذكر شده پژوهشگران با انجام بررسي‌هاي لازم بدنبال راه‌حلي مناسب كه برطرف كننده‌ي نيازهاي آموزشي دانش‌آموزان باشد، برآمدند؛ ازاين‌رو از 1950 عرصه‌ي آموزش شاهد پيشرفت‌هايي چشمگيري بوده است؛ لذا پژوهشگر در اين پژوهش درصدد است با معرفي واژه‌هاي مختلف آموزش از قبيل واژه‌هاي تكنولوژي، تكنولوژي آموزشي و تكنولوژي نوين و همچنين به مقايسه پيشرفت تاريخچه تكنولوژي از سال 1950 تا كنون مي‌پردازد و و در نهايت به‌منظور دست‌يابي به اهداف پژوهش فوق پژوهشگر به مقايسه‌ي تدريس سنتي و نوين با ارائه ويژه‌گي‌هاي هر دو روش ذكر شده مي‌پردازد. لازم به‌ذكراست كه نتايج پژوهش فوق مي‌تواند براي علاقمندان به آموزش به كمك تكنولوژي، دانشجوياني كه در حوزه‌ي آموزش به كمك كامپيوتر، معلمان و ساير پژوهشگران مثمر ثمر واقع باشد.