بررسي روند تغييرات شرايط هيدرو اقليمي حوزه آبخيز مهارلو با استفاده از آزمون‌هاي من‌كندال و شيب سن

توجه به روند تغييرات پارامترهاي هيدرواقليمي و ايجاد مكانسيم‌هاي سازگاري با آن سبب حفظ منابع آب موجود بواسطه همسو كردن فعاليت‌هاي كشاورزي و اقتصادي ساكنين حوزه‌هاي آبخيز با تغييرات خواهد شد. از اين‌رو در تحقيق حاضر به بررسي روند تغييرات شرايط هيدرو اقليمي حوزه آبخيز مهارلو با استفاده از آزمون‌هاي من‌كندال و شيب‌سن پرداخته شده است. براي اين منظور از داده¬هاي بارش، دما، تبخير و دبي به ترتيب مربوط به ايستگاه‌هاي شيراز، قلات، چنارسوخته و پل‌فسا در مقياس‌هاي مختلف زماني استفاده گرديد. در نهايت با بكارگيري آزمون غيرپارامتري من‌‌كندال، وجود روند معني‌دار براي سري‌هاي زماني ماهانه، فصلي و سالانه مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه پارامتر دما در اغلب ماه‌ها و فصول مختلف و همچنين در مقياس سالانه با اطمينان 95 درصد داراي روند افزايشي مي‌باشد. بيشترين ميزان تغييرات در مقادير دبي با مقياس‌هاي مختلف زماني اعم از ماهانه، فصلي و سالانه در ايستگاه پل‌فسا نسبت به ايستگاه چنارسوخته، مربوط به ماه اسفند و فصل زمستان مي‌باشد. پارامتر تبخير در مقياس ماهانه، براي ما‌ه‌هاي خرداد، تير، مرداد و شهريور با اطمينان 99 درصد داراي روند كاهشي مي‌باشد. براساس روش تخمين‌گر شيب‌سن، بيشترين شيب منفي پارامتر تبخير، در مقياس ماهانه مربوط به مرداد با مقدار 70/3- مي‌باشد و در مقياس فصلي بيشترين شيب منفي مربوط به تابستان با مقدار 01/11- مي‌باشد. پارامتر بارش نيز در مقياس ماهانه براي ارديبهشت با اطمينان 95 درصد داراي روند كاهشي مي‌باشد. در نهايت نتايج حاكي از اين واقعيت بود كه نوع تغييرات و سطوح معني‌داري براي متغيرهاي هيدرواقليمي متفاوت مي‌باشد