تعيين مناسب¬ترين توزيع فراواني حداكثر بارش 24 ساعته در ايستگاه¬هاي باران سنجي استان كهگيلويه و بويراحمد

حداكثر بارش‌هاي محتمل يكي از مهمترين عوامل دخيل در برآورد حداكثر سيلاب محتمل بوده و از اين نظر در طراحي سازه¬هاي آبي نظير سدهاي مخزني و نيز شبكه¬هاي آبياري و زهكشي به منظور دستيابي به معيار علمي جهت طراحي مناسب و پرهيز از حداكثر سازي غيرمنطقي ابعاد سازه و همچنين توجيه اقتصادي طرح، همواره اين موضوع دغدغه متخصصان و مديران منابع آب بوده است و مدنظر قرار دادن حداكثر سيل محتمل مي¬تواند به عنوان پارامتر اطمينان بخش در اين زمينه ارائه گردد. آنچه كه مسلم است حداكثر سيل محتمل PMF در نتيجه حداكثر بارش محتمل PMP به وجود مي¬آيد. اين مقاله با هدف انتخاب مناسب¬ترين توزيع آماري مطابق با داده¬هاي بارش حداكثر 24 ساعته در 41 ايستگاه باران سنجي استان كهگيلويه و بويراحمد صورت گرفته است. در اين تحقيق با بررسي اطلاعات ايستگاه¬هاي باران سنجي موجود در منطقه مورد مطالعه و با توجه به اين كه آمار مورد استفاده بايد سه شرط مرتبط بودن، كفايت و درستي را داشته باشند، نهايتاً يك دوره مشترك آماري 30 ساله از سال آبي 1363 تا 1392 تعيين گرديد. براي تكميل نواقص آماري از روش نسبت نرمال و به منظور انتخاب مناسب¬ترين توزيع احتمالاتي مقادير بارش حداكثر 24 ساعته از نرافزار Easy fit و براساس دو شاخص كلموگراف – اسميرنوف و اندرسون - دارلينگ استفاده شد. نتايج نشان داد كه از بين توزيع¬هاي آماري موجود، با توجه به اينكه توزيع ويكبي در 64 درصد ايستگاه¬ها توزيع منتخب بود، در كل منطقه به عنوان مناسب¬ترين توزيع انتخاب گرديد.