تخمين ارزش در معرض ريسك با استفاده از الگوهاي مختلف خانواده ARFIMA-GARCH: مطالعه موردي شاخص بورس اوراق بهادار تهران

در اين مقاله با استفاده از 10 الگوي خانواده گارچ، ارزش در معرض ريسك شاخص بورس اوراق بهادار تهران در سطوح اطمينان 0.95 و 0.99 محاسبه شده است. همچنين با توجه به دنباله پهن سري‏هاي زماني مالي از دو توزيع نرمال و تي استودنت براي محاسبه ارزش در معرض ريسك استفاده شده است. براي اين كار بازده¬ شاخص بورس اوراق بهادار تهران در بازه 1379 تا 1394 مورد استفاده قرار گرفته است. پس از محاسبه ارزش در معرض ريسك با هريك از روش‏هاي مذكور، با بكارگيري دو شاخص پس‏آزمايي كوپيك و كريستوفرسن كفايت عملكرد هريك از روش‏ها آزمون شده است. در نهايت با استفاده از آزمون لوپز عملكرد هر يك از روش‏هاي اندازه‏گيري ارزش در معرض ريسك رده بندي شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‏دهد كه عملكرد تمامي الگوهاي گارچ با توزيع نرمال نسبت به توزيع تي استودنت در سطح 0.95 قابل اتكاتر مي‏باشد. همچنين در سطح اطمينان 0.99 توزيع تي استودنت نتايج بهتري را نشان مي‏دهد. در بين الگوهاي مختلف خانواده گارچ در سطح اطمينان 0.99، الگوهاي EGARCH و TGARCH نتايج بهتري را نسبت به 10 الگوي ديگر ارائه كرده اند. همچنين در سطح اطمينان 0.95 الگوهاي NAGARCH و IGARCH از مقبوليت بيشتري برخوردار است