جداسازي شيميائي پشم و اثر آن بر كيفيت پوست گوسفند

هدف از انجـام اين تحقيق مقايسه اثر و آسيب‌هاي وارده از مصـرف دو ماده شيميايي سولفيد سديم رايج در ايران و هيدروكسيد سديم رايج در استراليا بر كيفيت پوست گوسفند مي باشد. در كارخانـه‌ چرم مغان تعداد 100 جلد پوست گوسفند نژاد مغاني بر اساس اندازه پوست به 4 گروه با 25 تكرار تقسيم شدند. لاتروم حاوي 3 و 5 درصد هيدروكسيـد سديم و 10 و 15 درصد سولفيد سديم با استفاده از برس مخصوص بر روي سمت گوشتي پوستهاي چهار تيمار ماليده شد. پوستهاي عمل آوري شده در مرحله كراست توسط سه ارزياب ماهر و مجرب كارخانه چرم مغان از نظر پياز مو، شكل، كش، لش، نرميت، جذب آب، لطافت، صاف بودن، ضخامت و افت فوتاژ (قبل و بعد از دور گيري) مورد ارزيابي قرار گرفتند. در اين تحقيق از طرح آماري كاملا تصادفي استفاده گرديد. تجزيه داده ها و مقايسه ميانگين ها به روش دانكن و با استفاده از سيستم نرم افزاري SAS انجام گرفت. نتايج نشان داد كه پشم پوستهاي عمل آوري شده با محلول سولفيد سديم به طور معني داري (05/0 (P در مدت زمان كمتري جدا گرديد. كمترين زمان 4/4 ± 3/ 80 دقيقه مربوط به 15 درصد سولفيد سديم و بيشترين زمان 3 /5 ±3/ 180 دقيقه مربوط به 3 درصد هيدروكسيد سديم بود. پوستهاي عمل آوري شده با 3 و 5 درصد هيدروكسيد سديم به طور معني داري (05/ 0 P) از كيفيت بهتري در مقايسه با پوستهاي عمل آوري شده با 10 و 15 درصد سولفيد سديم برخوردار بودند. امتياز ارزيابي پوستهاي عمل آوري شده با 10 و 15 درصد سولفيد سديم و 3 و 5 درصد هيدروكسيد سديم 55 /0 ± 19 /30، 42 /0±20 /31، 52 /0± 97/ 36 و 00 /1± 77 /35 بود.