بررسي موانع ايجاد تعاوني هاي توليد كشاورزي در مناطق روستايي (مطالعه موردي: محور روستايي ميرجان – مهرآباد زنجان)

تعاون به عنوان يكي از دستاوردهاي فكري بشر خاستگاه روستايي داشته است و نتيجه روابط ميان انسانها جهت برآورده كردن نيازهايشان از طبيعت به صورت كار گروهي بوده است. امروزه مناطق روستايي ايران با داشتن بيش از 90 درصد از عرصه هاي طبيعي كشور و دارا بودن 31.5 درصد از جمعيت كل كشور ميتواند سهم به سزايي را در توسعه تعاونيها در كشور و اهداف سند چشمانداز توسعه ايفا نمايد. تحقيق حاضر به بررسي مهمترين موانع ايجاد تعاونيهاي توليد كشاورزي از ديدگاه روستائيان كشاورز پرداخته، و پيشنهادهايي جهت رفع اين موانع ارائه داده است. روش گردآوري اطلاعات، كتابخانهاي و ميداني (مصاحبه و پرسشنامه) و روش تحقيق به صورت توصيفي– تحليلي است