مدلسازي فرايند توليد نرمه درآسياي گلوله اي خمره اي

ايجاد نرمه در مراحل مختلف آسياكني، علاوه بر افزايش هزينه هاي عملياتي فرايند باعث دشواري فرايند جدايش در برخي از واحدهاي تغليظ مي شود. هدف از اين پژوهش، مدلسازي تجربي پارامترهاي عملياتي موثر بر ميزان نرمه توليدي (ابعاد -38ميكرون) در عمليات آسياكني نمونه سيليس توسط آسياي گلوله اي خمره اي در محيط خشك است. بدين منظور، پارامترهاي ابعاد بار اوليه و سطح ويژه بار خردكننده مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمايش هاي خردايش در 6توزيع بار خردكننده و 2توزيع ابعادي مختلف بار اوليه انجام شدند. نتايج آناليزهاي آماري مدل پيشنهادي توسط نرم افزار DX-7 بيانگر تاثيرگذاري فاكتورهاي مورد مطالعه است. براساس نتايج آناليز واريانس، مقدار ضريب همبستگي (0/9328)و ضريب همبستگي پيش بيني شده (0/8335)در ارتباط منطقي با ضريب همبستگي تعديلي (0/9075)هستند. مدل پيشنهادي بيانگر توليد بيشينه نرمه به ازاي افزايش توام ابعاد بار اوليه و سطح ويژه گلوله ها است.