ارزيابي تاثير پديده مچاله‎شوندگي بر پوشش نهايي نگهدارنده در تونل (مطالعه موردي تونل البرز)

امروزه با توجه به نيازهاي بشر، حجم حمل و نقل جادهاي به سرعت رو به افزايش است. بنابراين ساخت راههاي ارتباطي و مبادلاتي در دستوركار مسولين و مهندسين قرار دارد. در بحث احداث راهها در برخي موارد ناگزير به حفر تونلها هستند. حفر تونل در مواردي با مقدار روباره زياد و در تودهسنگ ضعيف، خطر مواجه شدن با پديده مچالهشوندگي را افزايش ميدهد. اين پديده همگرايي وابسته به زمان ميباشد كه ممكن است در يك بازه زماني طولاني همگرايي تودهسنگ دربرگيرنده تونل ادامه داشته باشد. بنابراين در تونلهاي با روباره زياد ارزيابي پتانسيل مچالهشوندگي با استفاده از روشهاي موجود امري ضروري به نظر ميرسد. در اين مقاله پس از بررسي تودهسنگهاي در برگيرنده تونل البرز، از لحاظ پتانسيل مچالهشوندگي، متراژهاي بحراني مچالهشونده شناسايي شدهاند. از يكي از اين متراژها نمونه سنگ تهيه شده است. با انجام آزمايشهاي مربوط به خزش، پارامترهاي ورودي براي مدلسازي عددي پديده مچالهشوندگي در متراژ مذكور، به دست ميآيند. پس از صحتسنجي اين پارامترها، مقطع تونل با استفاده از نرمافزار عددي FLAC2D شبيهسازي شده است. با استفاده از شبيهسازي پوشش نهايي بتني با اين نرمافزار، پايداري پوشش نهايي نگهدارنده را از لحاظ حد مجاز تنش برشي، حد مجاز تنش كششي و نيروي محوري ارزيابي ميشود. كه در نهايت نشان داده ميشود كه پوشش نهايي نگهدارنده چند سال پايداري خواهد داشت.