سنتز و شناسايي غشاهاي بستر آميخته پلي سولفون با مزوپورهاي سيليكاتي پوشيده با پلي پيرول با قابليت نانوفيلتراسيون

در اين تحقيق غشاهاي پلي سولفون بستر آميخته با نانوكامپوزيتهاي مزوپور سيليكاتي پوشيده با پلي پيرول تهيه شد. مزوپور سيليكاتي به روش سل ژل سنتز و سپس با استفاده از تكنيك پليمريزاسيون درجا با پلي پيرول پوشش دهي انجام شد. پس از تهيه نانوكامپوزيت، غشاهاي پلي سولفوني با درصدهاي مختلف نانوكامپوزيت شامل 1/ 0، يك و سه درصد وزني به روش وارونگي فاز سنتز و با استفاده از تكنيكهاي مختلف از جمله XRD، FESEM خواص فيزيكي و مكانيكي غشاهاي ساخته شده ارزيابي شدند. نتايج نشان داد كه با افزايش درصد نانوكامپوزيت در بافت غشا به مقدار قابل توجهي خاصيت آبدوستي سطح غشا افزايش يافت. همچنين در عكسهاي ميكروسكوپ الكتروتي از سطح مقطع و سطح خارجي غشا نشان داد ساختار كاملاً چگال مشاهده و هيچ گونه حفره يا نقصي در غشا مشاهده نشد. مورفولوژي غشا پلي سولفون آميخته با نانوكامپوزيت ساخته شده حضور ذرات نانوكامپوزيت را با توزيع خوب ذرات در پليمر و پراكندگي مناسب و نانومتري ذرات را نشان داد. اين پديده نتيجه برهمكنش خوب و مناسب بستر پليمر با ذرات نانوكامپوزيت بود. ملاحظه دقيقتر نتايج آزمون FESEM بيانگر افزايش توده هاي ذرات در بستر پليمر با افزايش نانوذرات در غشا مي باشد و به همان مقدار نيز فضاهاي خالي در سطح مشترك ذرات و پليمر بيشتر گرديد. همچنين اندازه گيريهاي تراوايي غشا در سيستم پيوسته راكتوري نشان داد كه با افزايش درصد نانوكامپوزيت شار عبوري آب خالص به مقدار قابل توجهي افزايش يافت. اين مسأله به افزايش خاصيت آبدوستي غشا در نتيجه حضور نانوكامپوزيتها در بافت غشا و افزايش ميزان تخلخل ناشي از بزرگ شدن حفرات در مقياس نانو مرتبط مي باشد.