بررسي تاثير افشاي سرمايه فكري بر ريسك اطلاعاتي شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با گسترش قابليت هاي شبكه ارتباطي، سهم دانش و اطلاعات در سطح جهاني بسيار افزايش يافته است. براي آنكه يك سازمان بتواند به فعاليت خود ادامه دهد و بقاي خود را تضمين نمايد، نياز به معرفي محصولات و فرآيندهاي جديد و بديع مبتني بر دانش جديد دارد. در نتيجه مديريت و انداز ه گيري و همچنين گزارشگري سرمايه فكري در سال هاي اخير توجهات بسياري را به خود معطوف داشته است. گزارشگري اطلاعات سرمايه قكري مي تواند منجر به اخذ تصميمات كارآمدتر توسط مديران، سهامداران، دولت و ساير ذينفعان گردد. هدف اين پژوهش بررسي ارتباط بين افشاي اطلاعات سرمايه فكري و ريسك اطلاعاتي شركتهاي پذيرفته شده در بورس تهران مي باشد. به منظور تعيين ميزان افشاي اطلاعات سرمايه فكري از روش تحليل محتوا و محاسبه ريسك اطلاعاتي از شاخص هاي اختلاف سود پيش بيني شده مديريت و پراكندگي سود هر سهم استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد و براي نمونه گيري از روش حذف سيستماتيك استفاده شده و در نهايت 125 شركت طي دوره زماني 1388 الي 1393 به عنوان نمونه مورد تحليل قرار گرفته اند. براي آزمون فرضيه ها از روش رگرسيون چند متغيره مبتني بر اطلاعات تابلويي استفاده شده است. نتايج تحقيق نشاندهنده عدم وجود ارتباط معني دار بين افشاي سرمايه فكري و ريسك اطلاعاتي در شركتهاي پذيرفته شده در بورس تهران مي باشد.