توازن در آموزش و پژوهش و نقش آن در توسعه حرفه حسابداري

عليرغم نقش مؤثر حسابداري در تصميم‌گيري‌هاي اقتصادي، جايگاه و موقعيت رشته حسابداري به عنوان يك علم دانشگاهي و ابزار تصميم گيري د رايران چندان مناسب نيست. هدف اين مقاله مطالعه نقش آموزش و پژوهش حسابداري در ارتقاي حرفه حسابداري و جايگاه آن در جامعه است. اين مطالعه بر اساس مسأله وجود شكاف بين آموزش، پژوهش و عمل حسابداري بنا نهاده شده و براي تحليل منطقي از ادبيات موضوعي مرتبط استفاده شده است. محتواي دانشگاهي درس حسابداري نتوانسته بطور مطلوب ،دانشجويان را از شرايط واقعي و راهكارهاي عملي حرفه و نيز ايجاد پشتوانه نظري براي پژوهش حسابداري غني سازد. دراين مقاله دلايل اين شكاف و چالش‌هاي مربوطه آسيب ‌شناسي شده است. آموزش به عنوان پيش نياز پژوهش مطرح شده و بدون پشتوانه آموزشي نمي‌توان پژوهش‌هاي مفيدي را انجام داد؛ لذا حركت همزمان روبه جلو اين دو مي‌تواند حرفه حسابداري را بيش از گذشته توسعه بخشد. از طرف ديگر انجام پژوهش هاي گسترده كاربردي حسابداري با مشاركت دولت و صنعت مي تواند پژوهش را به حلقه ارتباطي مهمي در كاهش فاصله آموزش و حرفه مطرح نمايد. در بخش پاياني مقاله، مسائلي پيرامون نياز به تغيير در رويكرد آموزشي حسابداري و همچنين تغيير در رويكرد پژوهش مطرح شده و راهكارها و پيشنهادهايي جهت كاهش فاصله بين دانشگاه و حرفه ارائه شده است