قرارداد هاي يادگيري(learning contracts) ، رويكردي ويژه براي توسعه ي شايستگي ها

آموزش و توسعه به عنوان يك استراتژي كليدي براي سازمان ها محسوب مي شود كه در صورت توفيق در تحقق اهداف معين شده، زمينه ساز مزيت رقابتي براي سازمان ها خواهد بود. در اين راستا، هدف تمامي اقدامات آموزشي، توسعه ي شايستگي ها از طريق يادگيري مي باشد، بطوري كه مشخصه ي آموزش هاي موفق دستيابي به يادگيري در سطوح مختلف است. آنچه كه مانع از بهره مندي سازمان از اين مزيت مي شود، توجه صرف به استفاده از روش هاي آموزشي و چهارچوب هاي متداول و محدود است. هدف اين پژوهش معرفي و تشريح راهبردي خاص در زمينه ي توسعه ي دانش، مهارت و نگرش ها، تحت عنوان “ قرارداد هاي يادگيري” مي باشد. قرارداد يادگيري سندي رسمي و مكتوب است كه توسط فراگير و يك مشاور (سرپرست، مربي، مدرس) نوشته مي شود، بطوري كه اهداف يادگيري، راهبرد ها و منابع لازم براي ايجاد يادگيري ، معيار هاي ارزيابي نتايج يادگيري و زمان لازم براي فرايند يادگيري مشخص شده و مورد توافق طرفين قرار مي گيرد. يافته هاي اين مطالعه نشان داد با توجه به مزايا و ويژگي هاي منحصر بفرد قرارداد هاي يادگيري، استفاده از اين رويكرد باعث تقويت يادگيري مستقل و خود- راهبر، رضايت مندي و مسئوليت پذيري يادگيرنده، تمركز بر تفاوت هاي فردي، تاثير مثبت بر فراگيران و كاهش اضطراب و رقابت در آن ها مي شود، و بطور كلي يك ابزار ارزشمند براي كمك به افراد براي توسعه مهارت ها و شايستگي ها مي باشد.