سلامت جامعۀ ديني و پيشگيري رشدمدار

پديدۀ جرم، عامل بازدارندۀ جوامع در مسير كمال است اين در حالي است كه عليرغم تدبيرهاي پيشگيري از جرم نه تنها منجر به كاهش مطلوب ميزان جرايم نشده است بلكه سالانه بر عناوين مجرمانه نيز افزوده شده است. با اين حال در جوامع اسلامي شاهد هستيم كه در بعضي از ماه‌هاي قمري همچون رمضان، ميزان جرايم، سير نزولي به خود مي‌گيرد؛ كه اين خود بيانگر قدرت دين در پيشگيري و كاهش ميزان جرايم مي‌باشد. هدف در اين پژوهش بررسي نقش آموزه‌هاي ديني در مسير پيشگيري از جرايم به ويژه پيشگيري رشدمدار است كه با روش، كيفي و به نحو تحليل محتوي و با استفاده از منابع مكتوب رخ داده است. بعضي نتايج حاصل از اين پژوهش، حاكي از نقش مؤثر خانواده در توجه به علم و فضايل اخلاقي و تبيين راه كارهاي عملي در جهت پيشگيري از جرم است. درك عميق از آموزه‌هاي ديني براي خانواده ها، اجتماع، مراكز علمي و تربيتي، قانون‌گذاران و …، سبب ساز رويكردي مناسب در جهت پيشگيري و كاهش ميزان جرايم در جامعه مي‌گردد، كه اين خود از كاركردهاي مهم دين مداري در كنترل مطلوب جرايم است. از ديگر يافته ها، اهميت تعاليم اعتقادي ديني و پايبندي به معيارهاي آن است، كه اين مهم نيز تأثير بسزايي در پيشگيري از وقوع جرايم دارد.