بررسي تطبيقي اسطوره در شعر مقاومت فدوي طوقان و طاهره صفارزاده

شاعر معاصر، از اسطوره بيشتر به منظور شكل دادن به ساختار آثار خود، افزودن لايه هاي معنايي و غنا بخشيدن به اثر خود بهره مي گيرد. از جمله حوزه هايي كه شاعران در آن از اساطير و كهن الگوها استمداد مي طلبند، حوزه ادبيات پايداري است. مقاله حاضر به روش كتابخانه اي و توصيفي-تحليلي، با هدف بررسي تطبيقي اسطوره در شعر مقاومت دو شاعر معاصر ايران و عرب، فدوي طوقان و طاهره صفارزاده تنظيم و نوشته شده است. اين شاعران با بهره گيري از اسطوه هاي ملي، ديني وتاريخي، مردم جامعه را به مبارزه با استبداد حاضر و پايداري در برابر آن تشويق مي كردند. وجود شخصيت هاي اسطوره اي و نام بردن از آن ها و ذكر جان فشاني هاي ايشان، هم در شعر طوقان و صفارزاده به چشم مي خورد. مهم ترين نتيجه پژوهش حاضر وجود نكات مشترك در شعر دو شاعر و الگوپذيري از اساطير ديني و تاريخي مي باشد. ولي آن چه مشهود است، برخلاف اسطوره هاي ديني كه در اشعار صفارزاده به وفور به چشم مي خورد، اسطوره هاي تاريخي در شعر طوقان بسيار پررنگ تر است. در نهايت، كاربرد اين اساطير مشترك در شعر هر دو شاعر، به روشني نشانه خيزش انقلابي ايشان در دوران پايداري عليه استبداد حاكم است.