مفدي زكريا و فرخي يزدي پيشگامان شعر سياسي الجزاير و ايران

از مهم ترين مضامين شعر در روزگار ما مضامين سياسي است؛ شاعران در اين عرصه، تحت تأثير اوضاع حاكم بر جامعه خود، با استفاده از قدرت شعر، شولاي مبارزه سياسي عليه استبداد و استعمار را برتن كرده، برآنند با ايفاي نقش رهبري، اهداف آرماني خويش را تحقق بخشند.در اين ميان الجزاير و ايران، به عنوان دو كشور انقلابي كه در تاريخ معاصر به خاطر مبارزات پردامنه خود از جايگاهي ويژه برخوردارند، شاعراني را به دنياي هنر و ادبيات معرفي مي كنند كه هركدام پيشگام مبارزه براي دستيابي به آزادي هستند؛ شاعراني چون مفدي زكريا و فرخي يزدي، كه در اين نوشته برآنيم با راه بردن به شعر سياسي آن ها گوشه اي از همانندي و همگرايي شعر معاصر الجزاير و ايران را به تماشا نشينيم. مبارزاه و پايداري دو شاعر در راه آزادي، پيوستن به صفوف آزادي خواهان، تحت تعقيب قرار گرفتن و زنداني شدن، در كنار آشنايي با آگاهي هاي رايج از هر كدام چهره اي برجسته در تاريخ ادبيات دو كشور ساخته است؛ كه گرچه اهتمام به انقلاب و مبارزه از اولويت هاي شعري شان است، اما علاوه بر آن، ويژگي هاي هنري آثارشان نيز قابل توجه و شايسته احترام است. شعر سياسي مفدي زكريا و فرخي يزدي، آميخته اي است از سنت و نوآوري در مضمون؛ آن ها برآنند تا حس غيرت و مبارزه را در وجود هموطنان برانگيزند؛ البته هر كدام با روش خاص خود بر اين مهم اهتمام مي ورزند؛ مفدي، بيشتر با به كارگيري اسلوب متون ديني و استفاده از ظرفيت هاي آن در اين مسير مي تازد و فرخي يزدي، عموما با استخدام ظرفيت هاي موجود در غزل، مركب شعر خويش را به حركت درمي آورد.