تشويق به همكاري در شبكه بر پايه پاسخ فازي و نقطه نش فازي

باگسترش روز افزون اينترنت و كاربرد آن در زندگي امروز، حجم فايل‌هاي به اشتراك‌گذاري شده به شدت افزايش يافته است. يكي از بهترين روش‌ها براي اشتراك‌گذاري فايل‌ها در اينترنت استفاده از تكنولوژي نظير به نظير است. پيشرفت‌هاي اخير در زمينه دستگاه‌هاي متصل به اينترنت، استفاده از اين تكنولوژي را پركاربرد كرده است. از آنجا كه مشاركت در زمينه اشتراك گذاري فايل در شبكه‌هاي نظير به نظير داوطلبانه است، با چالش شناخته شده آزادسواران (free riders) مواجه هستيم. در اين پديده نظيرها منابع را از شبكه دريافت مي‌كنند اما تمايلي به آزادسازي منابع و مشاركت در اهداف شبكه ندارند. اين مسئله تهديدي جدي براي عملكرد مناسب شبكه است تا جايي كه در سال 2005 مشاهده شد فقط 1% ازكابران فايل و منابع جدﯾد به ﺍشتراﮎ گذاشتند و از مابقي كاربران 85% آزادسواران بوده‌اند. براي مقابله با اين پديده مكانيزم‌هاي متعددي جهت تشويق به همكاري معرفي شده است. از آنجا كه مدل كردن تعاملات بين نظيرها در شبكه بوسيله نظريه بازي يك مفهوم قدرتمند در اين زمينه را ارائه مي‌دهد، در تحقيقات اخير با استفاده از نظريه بازي مدلسازي‌ها انجام شده است. اما به نوبه خود يكي از چالش‌هاي بازي‌هاي كلاسيك پيدا كردن تمامي نقاط نَش خالص است. در اينجا رسيدن به زماني كه تمامي نظيرها در شبكه همكاري كنند، رسيدن به نتيجه بازي و نقطه تعادل نَش است. در اين مقاله عدم قطعيت در تعاملات لحاظ مي‌شود و پارامتر پيشنهادي اطلاعات اجتماعي وزندار در مدلسازي، اين امكان را مي‌دهد تا با توجه به ميزان همكاري گِره‌ها، به آنها مجوز دريافت خدمات از شبكه داده شود، كه موجب بهبود عدالت سيستم مي‌شود. همچنين براي برطرف‌سازي چالش يافتن نقاط نَش خالص، روش جديد حل مسئله بوسيله پاسخ فازي پيشنهاد مي‌شود. در روش پيشنهادي، با استفاده از نقطه نَش فازي علاوه بر بدست آورن نتيجه بازي در يك اجرا، كاهش تعداد اجرا و زمان اجراي برنامه را نيز خواهيم داشت.