ارزيابي روند توسعه فيزيكي- كالبدي شهرهاي صنعتي حاشيه خليج فارس (مطالعه موردي: شهر ساحلي عسلويه)

در پژوهش حاضر، با استفاده از روش توصيفي- تحليلي و مطالعات كتابخانهاي و ميداني به شناخت، بررسي علل و مراحل توسعه فيزيكي شهر عسلويه و نتايج و پيامدهاي آن پرداخته شده است. نتايج تحليل عوامل مؤثر بر الگوي توسعه شهر ، بيانگر اين است كه عوامل طبيعي،از جمله قابليت صيادي و تجاري در شهر ساحلي عسلويه ، قبل از توسعه فعاليت هاي صنعتي،عامل جذب جمعيت و گسترش شهر و در سالهاي پس از 1376 ، صنعت نفت و گاز،عامل اصلي تحول در توسعه فيزيكي- كالبدي اين شهر بوده است. بر اين اساس، تأثيرات متقابل صنعت و تغييرات ساختار اشتغال، مهاجرپ ذيري و رشد شهر ناشي از برتري جمعيت پذيري جنسيت مردان بر زنان مي باشد. يافته هاي تحقيق، بيانگر آن است كه محدوديت توسعه شهر از يك سو خليج فارس (جنوب) و از طرف ديگر مراكز پشتيباني صنعتي منطقه پارس جنوبي (شمال شهر) ميباشد كه باعث توسعه شرقي-غربي شهر شده است .بر اساس نتايج به دست آمده، افزايش سريع جمعيت و توسعه فيزيكي شهر به صورت نامتعادل و غيرهماهنگ ميباشد.