اثرات جابه جايي ماندگار گسلهاي شيب لغز بر سازه هاي بتني

با توجه به گسترش روز افزون شهرها و نياز به ساخت و ساز در محدوده هايي كه حتي بر روي گسل هاي فعال قرار دارند در اين مقاله پاسخ يك سازه بتني به جابه جايي هاي تكنوتيكي زمين از طريق تحليل اندركنش خاك – فونداسيون – سازه بررسي مي شود .براي تحليل غير خطي و به دست آوردن پاسخ هاي خاك و اثرات سازه از مدل المان محدود آباكوس استفاده شده است و پس از مشخص نمودن اثرات اين جابه جايي ماندگار گسلش بر سازه اثرات آيتم هايي مانند فاصله سازه از محل بروز گسلش در سطح خاك ، نوع فونداسيون اعم از سطحي و يا عميق و اثرات سربار سازه بررسي شده است . نتايج بيانگر تاثير زياد اين آيتم ها بر رفتار سازه مي باشد زيرا يك فونداسيون گسترده خسارت سازه را تا حد زيادي كاهش مي دهد در حالي كه يك فونداسيون عميق موجب حركت و جابه جايي زياد سازه همزمان با گسلش مي گردد . همچنين افزايش سربار سازه موجب انحراف محل گسلش از سازه و عبور آن از فونداسيون مي گردد . همچنين مي توان كاهش چشمگير شكل پذيري يك سازه بتني و شكست سريع بتني در ستون هاي آن را مشاهده نمود .