بررسي بهينه سازي داده هاي هيدروليكي جريان با استنباط از الگوريتم ژنتيك (مطالعه موردي : ناحيه 3 منطقه 11 تهران)

امروزه بهينه سازي جريان آب يكي از دغدغه هاي اصلي در بحث كشاورزي، فضاي سبز شهري و محيط زيست مي باشد، لذا در بهينه سازي منابع آب بهره گيري از فناوريهاي جديد نظير فن آوري هاي تهيه و پردازش اطلاعات، استفاده از نرم افزارها، سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري و سيستم اطلاعات جغرافيايي، همواره با الگويي شاخص، نقش بسزايي را مي توانند عهده دار باشند. از آنجا كه مديريت اراضي، تامين آب مورد نياز آبياري در طول فصل، تحويل آب در ميزان و زمان مناسب و هماهنگ با تقاضاي كشاورزان اساس مديريت شبكه هاي آبياري و زهكشي مي باشد، بنابراين حالت بهينه مي تواند ميزان عرضه، مسيرها و افت شبكه و مصرف انرژي و نهايتا هزينه ها را صحت سنجي نمايد و بتواند بيشترين راندمان آب را در حداقل زمان ايجاد نمايد و با رقومي سازي و ذخيره مناسب اطلاعات توصيفي مربوط به شبكه مديريت را قادر مي سازد تا در هر لحظه از وضعيت هر نقطه شبكه اطلاع كسب نمايد. در اين تحقيق شبكه آبياري محدوده اي از تقسيمات شهري تهران به عنوان مطالعه موردي مدنظر قرار ميگيرد تا با بررسي شبكه و اجزاء آن و پياده سازي آن در نرم افزار هاي سنجش از دور ضمن بالا بردن قابليت مديريت شبكه هدف تحقيق مورد بررسي قرارگيرد. لذا بهينه سازي شبكه متوجه يافتن پارامترهايي هيدروليكي خواهد شد كه تغيير آن موجب بهينه شدن سيستم گردد براي اين منظور به دنبال مينيمم كردن افت شبكه مورد مطالعه خواهيم بود كه خواهيم ديد با مينيمم كردن افت ميزان برداشت از هر منبع (چاه) نيز مشخص خواهد شد و مسير هاي تغذيه هر منبع در حالت بهينه نيز شبيه سازي خواهد شد و با استفاده از قابليت نرم افزار water games به عنوان نرم افزار پشتيبان و الگوريتم ژنتيك پيشنهاد تغير قطر لوله ها نيز جهت حفظ حالت بهينه توصيه خواهد شد.