تاثير آموزش شناختي مبتني بر پردازش هيجاني بر اميد به زندگي در بيماران ضايعه نخاعي بيمارستان شهيد بهشتي همدان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش شناختي مبتني بر پردازش هيجاني بر اميد به زندگي در بيماران ضايعه نخاعي بيمارستان شهيد بهشتي همدان انجام گرفت. روش: مطالعه نيمه آزمايشي و از نوع طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كليه بيماران داراي ضايعه نخاعي شهر همدان بودند كه براي درمان به بيمارستان بعثت همدان مراجعه مي كردند. با روش نمونه گيري دردسترس تعداد 30 نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. سپس افراد به وسيله پرسشنامه اميد به زندگي مورد پيش آزمون قرار گرفتند. افراد گروه آزمايش بر اساس آموزش شناختي مبتني بر پردازش هيجاني، آموزش داده شد و اين در حالي بود كه گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. در پايان دوره، مجددا آزمون هاي اميد به زندگي براي اعضاي هر دو گروه اجرا شد. پس از گرد آوري پرسشنامه ها، داده هاي بدست آمده با استفاده از جدول، نمودار، شاخص هاي مركزي و پراكندگي محاسبه و توصيف شد، و با استفاده از آزمون هاي تحليل كواريانس و tنمونه هاي مستقل داده ها به وسيله نرم افزار SPSSمورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد كه شناختي مبتني بر پردازش هيجاني بر افزايش اميد به زندگي بيماران ضايعه نخاعي تاثير معناداروجود دارد.