اثر بخشي آموزش معنويت درماني بركاهش نااميدي زنان نا بارور بيمارستان معتضدي كرمانشاه

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش معنويت درماني بركاهش نااميدي زنان نا بارور در بيمارستان معتضدي كرمانشاه انجام گرفت. روش: طرح پژوهش حاضر نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل كليه زنان نابارور مراجعه كننده به بيمارستان معتضدي كرمانشاه مي باشد كه ناباروري آنها از قبل تشخيص داده شده بود. نمونه آماري شامل 40 نفر بود كه به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. براي انتخاب افراد از شيوه نمونه گيري در دسترس استفاده شد. براي سنجش نااميدي، از پرسشنامه نااميدي بك استفاده شد افراد در گروه آزمايش، آموزش معنويت درماني را دريافت كردند ، اما افراد گروه كنترل مداخله اي را دريافت نكردند. نااميدي افراد قبل و بعد از آموزش، اندازه گيري و ثبت شد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش معنويت درماني در پس آزمون باعث كاهش نمرات نااميدي شده است. يافته ها: نشان داد آموزش معنويت درماني مي تواند به عنوان روش مداخله اي موثر در بهبود نااميدي در زنان نابارور به كار رود.