بررسي نمادهاي ملي و مذهبي نقوش سقانفارهاي شهرستان بابل (مطالعه موردي شياده و كبودكلا)

سقانفارها، بناهايي دواشكوبه چوبي و بر روي چهارپايه قطور به فرم چهارگوش فضاي كوچكي را در حريم امامزاده ها، تكيه ها و گورستان ها به خود اختصاص داده اند. اين بناي آييني با تراش هاي ظريف و زيبا و انبوهي از نقوش متنوع به پيروي از معماري بومي و سنتي استان مازندران ساخته شده و مملو از نمادهاي ملي و مذهبي در معماري و نقوش بنا است. با ورود دين اسلام مسئله حرمت نهادن به آب، اين بنا به نام حضرت ابوالفضل (ع) ناميده شد و ميزبان آئين عزاداري سقاي شهيد كربلا گرديدند. مي توان اين نقوش و تزئينات به كار رفته در بنا را برگرفته از اساطير و باورهاي كهن ايرانيان، داستان هاي شاهنامه فردوسي، داستان هاي مذهبي (مخصوصا واقعه كربلا) و غيره بودند.در اين جا بر پايه ي بررسي هاي صورت گرفته مشخص شد كه نقوش مورد نظر در بناهاي مربوطه در ارتباط با باورهاي مذهبي خصوصا ستايش آب و همچنين باورهاي ملي-گرايانه شگل گرفته از، بطن جامعه بودند به كار رفته اند. در اين پژوهش سعي بر آن است با روش توصيفي - تحليلي و بر پايه ي ابزارهاي گردآوري اطلاعات مانند: مطالعات كتابخانه اي و بررسي هاي ميداني نمادهاي ملي و مذهبي موجود در نقوش دو بناي مورد مطالعه شناسايي گردد. در واقع هدف اصلي نگارش اين مقاله شناخت اين نمادها است.