نمادشناسي نگاره چليپا بر روي صخره نگاره هاي شرق ايران

نماد چليپا از جمله نشانه هاي كهن سرزمين ايران و از رايج ترين نقوش به كار رفته بر روي آثار باستاني است. از معاني نمادين اين نقش مي توان به خورشيد، ستارگان و آسمان اشاره كرد. سابقۀ اين نقش به دوران مهرپرستي پيش از زردشت مي رسد كه احترام به آن در آيين ها و باورهاي مختلف ديده مي شود و نمادي جهاني است. لذا با وجود جهاني بودن نقش معاني متفاوتي از آن برداشت مي شود؛ به همين منظور پژوهش حاضر سعي بر اين دارد كه با نمادشناسي نقش چليپا بر روي صخره هاي برجاي مانده در شرق ايران، اطلاعاتي در ارتباط با مفاهيم باستاني اين نقش به دست آورد. اين تحقيق به روش توصيفي – تحليلي بوده و به روش كتابخانه‌اي و ميداني اطلاعات آن جمع آوري شده است. به نظر مي رسد اين نقش از ديرباز بر روي داده هاي فرهنگي اعم از سفال ها، مهرها و سنگ نگاره ها وجود داشته و با توجه به عقايد و آيين مردمان گذشته به عنوان نماد و نشانۀ آشتي و خوشبختي و نيروي زندگي بخش، محفوظ مانده است. نزديكي اين نقش با زندگي و انتقال آن طي قرن ها، موجب حفظ آن تا به امروز است.