برونداد اولين فصل كاوش هاي باستانشناسي محوطه كهنگ سربيشه

محوطه باستاني كهنگ در فاصله 70 كيلومتري جنوب شرقي شهرستان بيرجند و 5 كيلومتري جنوب شهرستان سربيشه در استان خراسان جنوبي و نيز با مساحتي در حدود 14 هكتار در فاصله 300 متري از روستادر مسير اصلي جاده بيرجند – زاهدان و در حاشيه جاده واقع شده است. دومين فصل فعاليتهاي باستانشناسي و اولين فصل كاوش باستانشناسي در محوطه كهنگ سربيشه به مدت يكماه در بهمن و اسفندماه 1392 انجام پذيرفت . محوطه كهنگ سربيشه پس از نقشه برداري و تهيه نقشه توپوگرافي محوطه و ايجاد شبكه مربعات، در مجموع به 30 مربع 100×100 متر تقسيم بندي شد و بر اساس اعداد 1 تا 30 به ترتيب نامگذاري شدند. هر يك از اين مربعات نيز خود به 100 مربع 10×10 متر تقسيم شدند و بر اساس حروف الفباي انگليسي بصورت عمودي و اعداد بصورت افقي به ترتيب نامگذاري شدند. پس از بررسي هاي اوليه ، دو مربع به نام هاي 19G9 و 20F9 براي ايجاد ترانشه و آغاز عمليات حفاري انتخاب شدند و موقعيت كارگاه ها بر روي نقشه توپوگرافي محوطه مشخص گرديد.كاوش در هر دو ترانشه تا حصول خاك بكر ادامه يافت.در كارگاه هاي مورد كاوش در اين فصل از روش كانتكست در حفاري و براي نشان دادن تقدم و تاخر كانتكست هاي مختلف از نمودار هريس ماتريكس استفاده شده است.بررسي اوليه در سطح محوطه مذكور حكايت از آن دارد كه در دوره هاي مياني اسلامي بر روي تپه طبيعي استقراري صورت پذيرفته و در طي قرون بعدي تا اواخر تيموري در حد فاصل منطقه كوهستاني درشمال و شرق محوطه و دشت استقراري سربيشه در سمت جنوب و غرب آن اين استقرار به انحاي مختلف و شيوه هاي گوناگون تداوم يافته است. از اهداف و نتايج مهم اين كاوش بررسي اين منطقه از نظر سطح معيشت مردم ،موقعيت اجتماعي و ساختارهاي بنيادي و طيف وسيع ابعادي وجودي ساكنان منطقه است كه در اين فصل مورد توجه قرار گرفته است. دستيابي به دوره هاي تاريخي محوطه با توجه به جايگاه آن در منطقه و درك تحولات تاريخي در منطقه جنوب خراسان و شناخت ساختار بافت معماري محوطه تاريخي كهنگ و درك درست از اتصال حلقه ارتباطي فرهنگي،اجتماعي و اقتصادي بين اين منطقه و مناطق همجوار از اهداف نهايي اين كاوش بوده است .