بررسي كارگاه هاي صنعتي (كوره هاي سفال و ذوب فلز) عصر مفرغ سيستان بر اساس مطالعات باستان شناسي

با توجه به بررسي ها و مطالعات باستان شناسي صورت گرفته در سيستان بيش از 900 محوطه باستاني متعلق به دوران برنز شناسايي شد كه از يك سو داراي بيشترين تراكم نقاط استقراري نسبت به دوران هاي ديگر است و از سوي ديگر نيز به لحاظ تنوع و تراكم مواد فرهنگي سطحي از منحصر به فرد ترين محوطه هاي ايران زمين محسوب مي گردد. بر اساس متغير مواد فرهنگي سطحي مي توان محوطه هاي اين دوران را به سه دسته محوطه هاي صنعتي، محوطه هاي غير صنعتي و محوطه هاي نيمه صنعتي تقسيم نمود. محوطه هاي صنعتي شامل محوطه هايي مي گردد كه داراي بيشترين تراكم جوش كوره، سرباره فلز ، بوته هاي ذوب فلز، ظروف نيمه كاره سنگي، تراشه، ابزار سنگي شكسته و دور ريز هاي سنگي مي باشند. محوطه هاي غير صنعتي شامل محوطه هايي مي گردد كه در آنها هيچ گونه مواد فرهنگي مربوط به فعاليت هاي صنعتي قابل رويت نيست و در نهايت محوطه هاي نيمه صنعتي شامل محوطه هايي مي گردد كه شواهد اندكي از فعاليت صنعتي (نسبت به كل شواهد موجود) در بخشي از آنها قابل رويت است. به توجه به نتايج به دست آمده كه مبتني بر بررسي ها و كاوش هاي باستان شناسي در منطقه مي-باشد و به صورت مفصل در اين مقاله به آن اشاره مي گردد، بيشتر ساكنان استقرارهاي عصر مفرغ سيستان به فعاليت هاي صنعتي و توليدي مي پرداختند كه بيشترين آن شامل كوره هاي پخت سفال و پس از آن توليد ابزار و وسايل فلزي مي شده است.