بررسي رابطه خوش بيني تحصيلي و تصور توفيق از تدريس معلمان با انگيزش تحصيلي،نگرش نسبت به مدرسه و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان

هدف اين پژوهش بررسي رابطه خوش بيني تحصيلي و تصور توفيق از تدريس معلمان با انگيزش تحصيلي،نگرش نسبت به مدرسه و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي[1] بود.روش تحقيق همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي معلمان پايه ششم مدارس پسرانه ابتدايي و دانش آموزان آنها در سطح شهرستان تربت حيدريه در سال تحصيلي 94-1393 مي باشندكه تعداد آن­ها برابر با 49 معلم و1144دانش آموزان پسر مي باشند.كل معلمان براساس روش سرشماري انتخاب شدند، 300 نفر ( به ازاي هر معلم 6 دانش آموز) براساس روش تعيين حجم نمونه مورگان و به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند.از پرسشنامه هاي خوش بيني تحصيلي،تصور توفيق از تدريس،انگيزش تحصيلي،نگرش نسبت به مدرسه ونمرات پيشرفت تحصيلي جهت گردآوري اطلاعات استفاده شد.براي تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد.نتايج نشان داد كه بين خوش بيني تحصيلي معلمان با انگيزش تحصيلي،نگرش نسبت به مدرسه و پيشرفت تحصيلي درس علوم دانش آموزان رابطه وجود دارد.بين تصور توفيق از تدريس معلمان با انگيزش تحصيلي،نگرش نسبت به مدرسه و پيشرفت تحصيلي درس رياضي وعلوم دانش آموزان رابطه وجود دارد.بين خوش بيني تحصيلي و تصور توفيق از تدريس معلمان رابطه وجود دارد.بين انگيزش تحصيلي و نگرش نسبت به مدرسه دانش آموزان رابطه وجود دارد.بين انگيزش تحصيلي و پيشرفت تحصيلي درس علوم و فارسي دانش آموزان رابطه وجود دارد.