وضعيت رهبري اخلاقي در مدارس: مطالعه نقش متغيرهاي جمعيت‌شناختي

هدف از اين پژوهش مطالعه وضعيت رهبري اخلاقي در مدارس متوسطه‌ي عادي ناحيه يك و دو شهر سنندج در سال تحصيلي 94-93 بود. جامعه آماري كه معلمان مدارس مزبور مشتمل بر 686 نفر بود. با استناد به جدول كرجسي و مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، تعداد 343 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند كه از اين تعداد 175 نفر زن و 167 نفر مرد بودند. ابزار گردآوري داده‌ها در اين پژوهش، پرسشنامه رهبري اخلاقي مشتمل بر سه بعد روابط بين فردي، الگو بودن و عمل‌گرايي بود. اعتبار عاملي پرسشنامه رهبري اخلاقي از طريق تحليل عاملي تأييدي بررسي و تأييد شد. پايايي پرسشنامه نيز با ضريب آلفاي كرونباخ 891/ 0 تأييد شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون t تك نمونه‌اي، t براي دو گروه مستقل، تحليل واريانس يك‌راهه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. نتايج نشان داد كه وضعيت رهبري اخلاقي در مدارس متوسطه شهر سنندج سطح مطلوبي بود. بين ديدگاه معلمان پيرامون وضعيت رهبري اخلاقي، از لحاظ جنسيت و مدرك تحصيلي تفاوت معناداري مشاهده نشد اما از لحاظ رشته تحصيلي تفاوت معناداري وجود داشت.