اثر فعاليت ورزشي بر مقاومت انسوليني و تركيب بدن در زنان چاق مبتلا به سندروم تخمدان پلي كيستيك

Effects of exercise on insulin resistance and body composition in overweight and obese women with polycystic ovary syndrome

زمينه و هدف: سندروم تخمدان پلي كيستيك از اختلالات اندوكريني شايع است. افسردگي، هيجان زدگي، پرمويي ، ريزش شديد مو، آكنه، بي نظمي هاي قاعدگي و ساير فاكتورهاي مرتبط با سبك زندگي در اين افراد مشاهده مي شود. مقاله مروري حاضر بر مطالعات متناقض و تاثير شدت هاي متفاوت فعاليت بدني بر سندروم تخمدان پلي كيستيك متمركز شده است. روش كار: اين مطالعه به صورت مروري به تحقيقاتي مي پردازد كه تاثير انواع تمرين بر تخمدان پلي كيستيك را به شكل ادبيات مروري بررسي كرده اند. يافته ها: گزارش هاي اخير در مورد تاثير فعاليت بدني و تمرين بر تخمدان پلي كيستيك متناقض است. برخي محققين مشخص كرده اند، تمر ين مي تواند باعث كاهش عوارض تخمدان پلي كيستيك شود كه اين امر بستگي به مدت فعاليت بدني دارد، در حاليكه محققين ديگر هيچ تغييري را در افراد مبتلا به تخمدان پلي كيستيك گزارش نكردند. نتيجه گيري : تمامي مطالعات انجام شده در مورد بيماران مبتلا به PCOS دريافته اند كه براي كنترل اين بيماري بايد تغيير در سبك زندگي در اولويت قرار گيرد.با اين حال هيچ توافقي در مورد متغيرهاي پايه فعاليت ورزشي از جمله نوع فعاليت، شدت، مدت، تعداد تكرارها و ميزان افزايش بار وجود ندارد.از طرفي ممكن است اثرات مثبت فعاليت ورزشي بعد از دوره ي انجام آن از بين برود بنابراين لازم است فعاليت ورزشي در سراسر طول زندگي فرد ادامه داشته باشد تا مزيت هاي حاصل از آن همچنان پايدار باشد.