ارتباط بين توانمندي روانشناختي و بهره‌وري در بين اعضاي هيات علمي تربيت بدني و علوم ورزشي

Relation between empowerment with productivity among physical education and sport faculty members

ه‍دف‌ پ‍ژوه‍ش‌ حاضر ب‍ررس‍ي‌ ارتباط بين توانمندي روانشناختي و بهره‌وري در بين اعضاي هيات علمي تربيت بدني‌ بود. جامعه آماري شامل كليه اعضاي هيات علمي رشته‌ تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاه هاي استان آذربايجان شرقي بود كه از بين آنان تعداد 54 نفر به صورت تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. از پرسشنامه توانمندي روانشناختي اسپريتزر و ميشرا (1988) و پرسشنامه بهره‌وري منابع انساني مدل اچيو (2007) براي جمع‌آوري داده‌هاي مورد نياز تحقيق استفاده شد. از آزمون t مستقل و تحليل واريانس يك راهه براي مقايسه بين گروه‌ها و از آزمون ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي رابطه بين متغيرها در سطح معني‌داري (05 /0≥p) استفاده شد. بر اساس نتايج تحقيق ميانگين امتيازات مربوط به توانمندي ‌روانشناختي و بهره ‌وري به‌ صورت معني‌داري بالاتر از مقدار متوسط فرضي بود. تفاوت در امتيازات بهره‌وري و توانمندي ‌روانشناختي و خرده مقياس‌هاي آنها با در نظر گرفتن وضعيت تاهل، رتبه دانشگاهي آزمودني‌ها و نوع دانشگاه محل خدمت اعضاي هيات علمي معني‌دار نبود (05 /0≤p)، ولي از نظر جنسيت امتيازات توانمندي ‌روانشناختي مردان بيشتر از زنان بود. در ضمن اعضاي هيات علمي با مدرك دكتري بهره‌وري بيشتري را گزارش كردند. بين توانمندي ‌روانشناختي، بهره‌وري و ابعاد آنها رابطه معني‌دار مثبت وجود داشت (05 /0≥p)، به عبارت ديگر با افزايش توانمندي ‌روانشناختي ميزان بهره‌وري نيز افزايش مي‌يابد. يافته‌ها نشان دهنده آن است كه اساتيد تربيت بدني دانشگاه در رفتار‌هاي خود به صورت نسبتا مناسبي داراي بهره‌وري بوده و لحاظ توانمندي روانشناختي در وضعيت مناسبي به سر مي‌برند.