بررسي تغييرات پوشش گياهي اراضي كشاورزي با استفاده از تكنيك سنجش از راه دور (مطالعه موردي شهرستان داراب)

روش های مختلفی برای بررسی پوشش گیاهی اراضی كشاورزی وجود دارد كه از جمله می توان به تكنیك های سنجش از راه دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی اشاره نمود. در همین راستا در این مطالعه به منظور بررسی تغییرات پوشش گیاهی از داده های سنجنده TM ماهواره لندست (۱۹۹۸) و E,TIMF ماهواره لندست ۸ (۲۰۱۵) در شهرستان داراب استفاده شد. در این مطالعه به منظور ارزیابی میزان پوشش گیاهی از باندهای ۳ و ۴ سنجنده با ETM برای محاسبه ی چهار شاخص پوشش گیاهی شاخص ترمال شده تفاضل پوشش گیاهی (NDVI)، شاخص گیاهی اختلافی (DVI)، شاخص پوشش گیاهی تنظیم شده خاك (SAVI) و شاخص پوشش گیاهی تنظیم شده بهینه سازی شده خاك (OS AVI) استفاده گردید. نتایج نشان داد كه شاخص اN DV در سال ۱۹۹۸ بیشتر مساحت منطقه را جز پوشش گیاهی كم طبقه بندی كرده است و پس از آن پوشش گیاهی خوب ۲۵ درصد سطح منطقه را پوشش داده است. در سال ۲۰۱۵ این شاخص بیشترین درصد منطقه را در دسته پوشش گیاهی كم طبقه بندی كرده است. شاخص اSAV و اOSAV بیشتر منطقه را جز دسته بدون پوشش گیاهی طبقه بندی كرده است و بعد از آن در درجه دوم طبقه پوشش گیاهی كم بیشترین مساحت را به خود اختصاص داده است. شاخص اDV نیز همانند شاخص های اSAV و اOSAV بیشتر منطقه را در طبقه بدون پوشش گیاهی طبقه بندی كرده است. این شاخص همچنین كاهش مساحت در طبقه های دوم و سوم و چهارم را در سال ۲۰۱۵ نسبت به سال ۱۹۹۸ نشان میدهد در صورتی كه در شاخص های دیگر مساحت طبقات سوم و چهارم معمولا افزایش پیدا كرده بود.