سنجش سطح رضايت روستائيان ازطرح بهسازي مسكن روستايي (منطقه مورد مطالعه:دهستان ميان جام، شهرستان تربت جام)

كیفیت نامطلوب و آسیب پذیری نسبتاً زیاد مساكن روستایی از حوادث زیان بار و ناخواسته طبیعی، به دلیل استفاده از مصالح كم دوام، مكان یابی نامناسب و دیگر عوامل از این دست، سالانه هزینه های زیادی را به خانوار و جامعه روستایی تحمیل می كند. لذا طرح های بسیاری به منظور بهبود كیفی و كالبدی مساكن روستایی از سوی نهادهای متولی در این خصوص تعریف و در حال انجام می باشد. طرح بهسازی و نوسازی مساكن روستایی كه در برنامه چهارم توسعه به صورت همه جانبه آغاز شده، از این دست طرح ها است. دهستان میان جام شهرستان تربت جام از جمله دهستانهایی است كه طرح بهسازی در آن صورت گرفته است. در تحقیق حاضر، به بررسی سنجش سطح رضایتمندی از اعتبارات بهسازی مسكن در 5 بعد اجرایی، اجتماعی - اقتصادی، منظر - هویت، استحكام - امنیت و بهداشت پرداخته شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی، و به صورت گردآوری اطلاعات كتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه)، انجام شده است و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل اطلاعات باز طریق آزمونهای آماری t تك نمونه ای، رگرسیون خطی) صورت گرفته است. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شد كه حجم نمونه لازم جهت تكمیل پرسشنامه ها 214 عدد محاسبه گردید. یافته های تحقیق حاكی از آن است كه اعتبارات دریافتی بیشترین تأثیر را در بعد بهداشت و بهبود استحكام مساكن و كمترین تأثیر را در ابعاد حفظ هویت - منظر و شرایط اجرایی طرح داشته است.