شماره ركورد كنفرانس :
4275
عنوان مقاله :
برنامه تمرين تركيبي يكسان، آثار متفاوتي بر شاخص هاي جسماني پسران جوان در رده هاي مختلف وزني دارد
عنوان به زبان ديگر :
similar combined exercise training,has different effects on physical indices of young boys with different weight categories
پديدآورندگان :
محمودي زهرا fzmahmoodi@yahoo.com دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت; , حجتي ذي دشتي زهرا z_hoj@yahoo.com دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت;
كليدواژه :
تمرينات تركيبي , چاق , لاغر , تركيب بدن , فشارخون
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تحولات علوم ورزشي در حوزه سلامت، پيشگيري و قهرماني
چكيده فارسي :
اگر چه فعاليت بدني براي سلامت به خوبي تثبيت شده، ميزان فعاليت بدني كافي در رابطه با رضايت از شاخص بدن و چاقي در كشور هاي جهان انجام مي گيرد. هدف از تحقيق حاضر بررسي آثار برنامه تمرين تركيبي بر شاخص هاي بدني پسران جوان با رده هاي وزني مختلف بود. روش تحقيق با تعداد 21 نفر از پسران 14 تا 20 ساله انجام گرديد كه در سه گروه چاق، لاغر و طبيعي بهصورت غيرتصادفي هدف دار انتخاب و در تحقيق شركت نمودند. در اين مطالعه، شاخص توده بدن، درصد چربي، توده بدون چربي، فشارخون سيستولي و دياستولي استراحتي قبل و بعد از تمرينات تركيبي بررسي شد. تمرينات تركيبي شامل: 75 دقيقه تمرين هوازي، مقاومتي، پلايومتريك مبتدي به تعداد سه جلسه در هفته و به مدت 6 هفته انجام شد. قبل از تمرين 10 دقيقه گرم كردن و سپس 55 دقيقه برنامه تمرينات تركيبي و پس از اتمام كار نيز 10 دقيقه حركات كششي ايستا و پويا براي سرد كردن انجام ميشد. از آزمون هاي آماري تجزيه و تحليل واريانس يك طرفه با آزمون تعقيبي شفه و t همبسته براي آزمون فرضيه هاي پژوهش استفاده شد(05/ 0≥P). در يافته هاي تحقيق، ميزان شاخص توده بدن متعاقب تمرينات تركيبي در گروه چاق كاهش معني دار و در گروه لاغر افزايش معني داري داشت (05 /0 P). ولي شاخص توده بدن در گروه طبيعي تغيير معني داري نكرده بود (90/ 0=P). ميزان تغييرات شاخص توده بدن در بين سه گروه چاق، لاغر و طبيعي تفاوت معني داري داشت. نتايج آزمون تعقيبي شفه نيز نشان داد كه تغييرات شاخص توده بدن در بين دو گروه چاق و لاغر معني دار بود (002 /0=P ). درصد چربي بدن و فشار خون، در هر 3 گروه چاق، لاغر و طبيعي متعاقب تمرينات تركيبي تغيير معني داري نداشت (05 /0 P). وزن بدون چربي در گروه چاق كاهش و در گروه لاغر افزايش معني داري داشت (05 /0 P). به نظر ميرسد برنامه تركيبي استفاده شده در اين پژوهش موجب بهبود تركيب بدن هر دو گروه چاق و لاغر شده، اما بر گروه طبيعي اثري نداشته است.