مقايسه فعاليت ميوالكتريكي منتخبي از عضلات اندام فوقاني طي اجراي دو روش تمريني متداول تقويت منتخبي از عضلات بالاتنه

comprison of a selection of upper limb myelectric during the implementation of the common exercises to strengthen the delotiod pectoralis and triceps

با توجه به اهميت تمرينات قدرتي در علوم ورزشي و بازتواني، هدف پژوهش حاضر مقايسه فعاليت ميوالكتريكي منتخبي از عضلات اندام فوقاني طي اجراي دو روش تمريني رايج تقويت منتخبي از عضلات بالاتنه بود. تعداد 10 پاورليفتر مرد سالم، با ميانگين و انحراف استاندارد سن 7±26 سال، قد 5±177 سانتي -متر، و وزن 15±81 كيلوگرم داراي حداقل 3 سال سابقه تمريني منظم، در اين مطالعه شركت كردند. آزمودني ها دو حركت سرشانه با هالتر جلو و نشر هالترجلو را اجرا، و سيگنال هاي EMG سطحي با استفاده از دستگاه الكترومايوگرافي بي سيم 16 كاناله ساخت كشور ايتاليا (مدل BTS FREE EMG 300) و با فركانس نمونه برداري 1200 هرتز، فعاليت ميوالكتريكي عضلات دلتوييد ، سينه اي و سه سر بازويي جمع آوري و تحليل شد. هر حركت با 50 درصد يك تكرار بيشينه فرد و با تكرار 5 مرتبه اجرا شد. براي تجزيه و تحليل هاي آماري از تست آناليز واريانس با اندازه هاي تكراري استفاده گرديد. سطح معناداري در اين پژوهش (05 /0 p) در نظر گرفته شد. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه نسبت فعاليت ميوالكتريكي عضله سينه اي در طي اجراي دو حركت سرشانه هالتر جلو و نشر جلو هالتر به لحاظ آماري اختلاف معني داري را نشان داد (05/ 0 P). اما اين اختلاف در عضله سه سر بازويي معني دار نبود. بر اساس نتايج به دست آمده شايد بتوان حركت سرشانه هالتر از جلو را حركتي مفيدتر نسبت به نشر جلو هالتر جهت تقويت عضلات سينه اي در ورزشكاران مطرح كرد، از طرفي با توجه به اينكه در حركت نشر جلو هالتر فشار كمتري بر ليگامان ها وارد مي شود مي توان حركت نشر هالتر جلو را نسبت به سرشانه هالتر جلو جهت تقويت عضلات براي افراد داراي آسيب ديدگي مفيدتر بيان كرد. اثبات بهتر اين مطالب نياز به انجام پژوهش هاي بيشتر دارد. و نيز هيچكدام از حركات براي تقويت عضله سه سر كه در اين حركات نقش عضله كمكي را دارد، بر ديگري ارجحيت ندارد.