بررسي رابطه بين باورهاي نظارتي مديران با اثربخشي عملكرد ادارات ورزشي مشهد

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين باورهاي نظارتي مديران با اثربخشي عملكرد ادارات ورزشي بود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه پرسنل اداراه كل ورزش و جوانان استان خراسان رضوي، هيأت هاي ورزشي مشهد، و اداره تربيت بدني شهرداري مشهد و تربيت بدني مناطق 13گانه مشهد شامل (260 نفر) كه با استفاده از جدول مورگان150 نفر به عنوان نمونه بر اساس روش نمونه گيري تركيبي بصورت طبقه اي ونوع تصادفي وجمع آوري اطلاعات به روش ميداني صورت گرفت .روش تحقيق از نوع توصيفي–تحليلي بود. و ابزار مورد اندازه‌گيري سه پرسشنامه كه مربوط به ويژگي‌هاي جمعيت شناختي و اثربخشي (عيدي، 1390)و باورهاي نظارتي گليكمن و تاماشيرو بود كه روايي و اعتبار به شرح ذيل است؛ روايي هرسه پرسشنامه. به رؤيت10الي 13 تن از اساتيد مديريت ورزشي دانشگاه آزاد و فردوسي مشهد رسيد.وپايايي يا ثبات دروني اين پرسشنامه ها با استفاده از آلفاي كرونباخ به ترتيب برابر با 90/ 0 و 81/ 0 به دست آمد. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون هاي كالموگروف- اسميرنوف، خي دو، تجزيه و تحليل واريانس يك طرفه و آزمون شفه با استفاده از نرم افزار اس پي سس بود . نتايج پژوهش نشان داد بين باور نظارتي مستقيم با اثربخشي كم، باور نظارتي غير مستقيم با اثربخشي متوسط و باور نظارتي مشاركتي با اثربخشي زياد رابطه معني داري وجود داشت. بين ابعاد اثربخشي تفاوت معني داري وجود داشت و بيشترين مقدار به ترتيب مربوط به تعامل سازماني، ثبات سازماني، منابع سازماني، نيروي انساني متخصص، انعطاف پذيري، بهره وري، برنامه ريزي، و در نهايت انسجام نيروي انساني بود. در نهايت يافته هاي پژوهش نشان داد كه باورهاي نظارتي مديران مي تواند تاثير قابل توجهي بر اثربخشي عملكرد سازمان داشته باشد.