شماره ركورد كنفرانس :
4275
عنوان مقاله :
مقايسه كاركرد توجه تداومي در بين سالمندان فعال وغيرفعال
عنوان به زبان ديگر :
Continuos attention in the Comparison of Elderly ;active and passive
پديدآورندگان :
نجارزاده معصومه alii69012@gmail.com دانشگاه اروميه; , محمدزاده حسن ha.moha64@gmail.com دانشگاه اروميه; , نقي زاده گنبري سعيد s.nagizade@yahoo.com دانشگاه اروميه;
كليدواژه :
سالمندان فعال , سالمندان غيرقعال , توجه تداومي , كاركرد فيزيولوژيك
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تحولات علوم ورزشي در حوزه سلامت، پيشگيري و قهرماني
چكيده فارسي :
در قرن حاضر با كاهش ميزان باروري وافزايش اميد به زندگي در دنيا؛جمعيت سالمندان به طور قابل توجهي افزايش يافته است.پيش بيني ها نشان مي دهد كه تا سال ۲۰۲۵؛افراد سالمند۲۶٪از كل جهان را تشكيل خواهند داد.هنگامي كه توجه در زمينه عملكرد انسان بكار مي رود؛به درگيري فعاليت اداركي؛شناختي وحركتي مرتبط به اجراي مهارت ها اشاره مي نمايد؛ممكن است اين فعاليت ها هوشيارانه يا بصورت ناهوشيارانه انجام شوند:براي مثال كشف اطلاعات در محيط فعاليتي است كه به توجه نياز دارد.ما براي كشف ويژگي هايي كه در تعيين مهارت وچگونگي اجراي آن به ما كمك مي كنند؛به مشاهده وتوجه به محيطي كه در آن حركت مي كنيم ؛مي پردازيم.در تحقيقات مربوط به ارزيابي نقش سالمندي بر عملكرد شناختي؛گزارش شده است كه توجه يكي از اولين متغييرهايي است كه تحت تاثير قرار مي گيرد.پژوهشگران زيادي به اين نتيجه دست يافتند كه عملكرد مهار انتخابي با گذشت سن كاهش مي يابد.همچنين كاهش توجه تداومي در سالمندان همراه با نااستواري گزارش شده است.با اين حال برخي شواهد حاكي از آن است كه توانايي توجه تداومي در اثر گذشت سن تغيير نمي كند.اختلال توجه در سالمندان باعث بروز مشكلات فراوان در زندگي روزمره از جمله زمين افتادن مي شود.يكي از عوامل تاثيرگذار بر توجه؛ميزان فعاليت بدني افراد ودرواقع داشتن سبك زندگي فعال مي باشد.فعاليت بدني بر سيستم هاي عصبي درگير در توجه؛يادگيري وحافظه تاثير مي گذارد وبا عث مي شود سطوح توجه بهبود يابد.سيبلي در پژوهش خود روي توجه تداومي سالمندان به اين موضوع اشاره كرد كه توجه تداومي با گذشت سن كاهش مي يابد ولي سبك زندگي فعال مي تواند سرعت كاهش اين ظرفيت شناختي را دستكاري كند.اسكندر نژاد وهمكاران (۱۳۹۲) در بررسي خود روي توجه تداومي در بين سالمندان فعال وغير فعال به اين نتيجه رسيدند كه با پيروي از فعاليت بدني منظم مي توان سرعت پيشروي ضايعات توجه ناشي از افزايش سن را كاهش داد.