مديريت پيشگيري از دوپينگ ( نقش فاكتورهاي آموزشي، ورزشي و باورهاي ديني بر مستعد دوپينگ بودن ورزشكاران نخبه)

Prevention management of doping The role of educational sport and religiousness factors on doping susceptibility in elite athletes

هدف اصلي تحقيق حاضر بررسي ارتباط فاكتورهاي آموزشي و ورزشي و باورهاي ديني بر مستعد دوپينگ بودن در ورزشكاران نخبه ملي مي باشد . 240 ورزشكار مرد حاضر در اردوهاي تيم هاي ملي از 16 رشته ورزشي با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند به صورت داوطلبانه در تحقيق شركت نمودند و از پرسشنامة هاي سنجش فاكتورهاي آموزشي QSU (سكوليك 2008)، مقياس سنجش عوامل ورزشي QSU (سكوليك 2008)، مقياس باورهاي ديني SCSRF (مريل و همكاران 2009) و مقياس مستعد دوپينگ بودن (لوسيدي، 2004) استفاده شد. روايي پرسشنامه ها با استفاده ازروايي صوري و نظرات 7 تن از متخصصان و ضريب پايايي با استفاده از روش آلفاي كرونباخ مطلوب و بيش از 0.7 گزارش شد. در بخش تجزيه و تحليل يافته از روش رگرسيون چندمتغيره خطي و در سطح معني داري 0.05 استفاده شد. نتايج نشان داد ضريب همبستگي چندگانه بين متغيرهاي مستقل و متغير وابسته براي مدل برازش يافته حاكي از همبسته بودن مدل مي باشد(0.274=R ) مقدار ضريب تعيين برابر ( 0.07 =R2 )گوياي آن است كه 7 درصد از تغييرات متغير وابسته مدل توسط متغير هاي مستقل معرفي شده به مدل ايجاد شده است. ميزان ضريب تأثير رگرسيوني استاندارد شده متغير هاي مستقل فاكتورهاي آموزشي و ورزشي با متغير وابسته مستعد دوپينگ بودن نشان از عدم معني داري متغيرهاي فوق داشت اما متغير پيش بين باورهاي ديني با متغير ملاك مستعد دوپينگ بودن ارتباط معني داري را نشان داد ( 0.20 = β1 ) محاسبه شد. سطح خطاي آن ها نيز كمتر از 05 /0 بود و در نتيجه كه متغير مستقل مورد نظر تأثير آماري معناداري در تبيين تغيرات متغير وابسته مستعد دوپينگ بودن ورزشكاران را نشان داد.