تاثير پروتكل تمرين پليومتريك مبتني بر ميزان درك فشار تمرين هاي پليومتريكي، بر روي شاخص هاي توان بي هوازي و خستگي

the effects of plyometric training protocol based on rating of perceived exertion of plyometric exercise,on anaerobic index and fatigue

هدف از اين پژوهش، تاثير پروتكل تمرين پليومتريك مبتني بر ميزان درك فشار تمرين هاي پليومتريكي، بر روي شاخص هاي توان بي هوازي و خستگي بود. اين پژوهش كاربردي با پيش آزمون و پس آزمون و با 2 گروه از دانش آموزان پسر 15-17 سال كه شامل تمرين پليومتريك (n=7) و گروه كنترل (n=7) انجام شد. پروتكل تمرين گروه پليومتريك شامل7 تمرين بود كه هر جلسه 5 تا از آن ها انجام مي شد (1-2 ست 10-15 تكراري) و با گذشت جلسه ها از تمرين هاي شديدتر استفاده مي شد، شدت اين تمرين ها براساس ميزان درك فشار كه گذشته بر اين در منبعي معتبر ارائه شده بود، در نظر گرفته شد. قبل و بعد از 6 هفته تمرين از گروه ها آزمون هاي رست و سارجنت گرفته شد. نتايج نشان داد، پس از 6 هفته توان انفجاري، ارتفاع پرش عمودي حاصل از آزمون سارجنت و همچنين اوج، ميانگين و حداقل توان بي هوازي حاصل از آزمون رست در گروه پليومتريك افزايش معناداري مشاهده شد. شاخص خستگي حاصل از آزمون رست در گروه پليومتريك افزايش مشاهده شد، اما اين افزايش معنادار نبود. در نتيجه، براساس يافته هاي اين پژوهش گواه مي شود كه شركت در 6 هفته تمرين پليومتريك مبتني بر ميزان درك فشار تمرين هاي پليومتريكي تعريف شده، موجب بهبود شاخص هاي توان بي هوازي مي گردد.

Iacono, A.D., A. Eliakim, and Y. Meckel, Improving Fitness of Elite Handball Players: Small-Sided Games vs. High-Intensity Intermittent Training. The Journal of Strength Conditioning Research, 2015. 29(3): p. 835-843. 22. KHODAI, K., N. BADRI, and M.M.S.M. RASTEGAR, COMPARISON OF SHORT TERM HIGH INTENSITY INTERVAL TRAINING (HIIT) WITH RAST AND PLYOMETRIC ON SOME CARDIOVASCULAR INDICES, ANAEROBIC POWER, SPRINT AND JUMPING PERFORMANCE IN ACTIVE FEMALE STUDENTS. 2014.