رابطه بازي ترجيحي با ويژگيهاي شخصيتي نوجوانان 10 تا 18 ساله تهران

هدف اين پژوهش بررسي رابطه ويژگيهاي شخصيتي و ژانر انتخابي بازي رايانه اي است. بدين منظور جامعه آماري 1700 نفري از شامل دانش آموزان 10 تا 18 ساله كليه مدارس سطح شهر تهران در سال تحصيلي 90-91 در دو مرحله خوشه اي و تصادفي انتخاب گرديد . سپس از دانش آموزان مصاحبه هايي به عمل آمد كه حاوي اطلاعات دموگرافيك ، مدت زمان انجام بازي رايانه اي در طول سال تحصيلي و در تعطيلات و نوع بازي ترجيحي ايشان بود. در ادامه پس از تحليل ارزيابي اوليه بر روي گروه نمونه، از گروهي كه بيشترين بازي ترجيحي ايشان ، ژانر اكشن بود (350 نفر) تست شخصيتي Neo فرم كوتاه انجام شد. جهت بررسي درستي اظهارات، به طور تصادفي با والدين خصوصا مادران تعدادي از ايشان مصاحبه هايي صورت گرفت كه صحت اطلاعات ارائه شده تا حد زيادي تاييد گرديد و تفاوتها تاثير گذار نبود.پس از انجام رگرسيون گام به گام و ضرايب رگرسيون براي پيش بيني متغير ملاك، نتايج بيانگر رابطه منفي ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي و دلپذير بودن با انتخاب بازي هاي اكشن است.داده هاي توصيفي نيز بيانگر آن بود كه در بيش از 86 درصد از آزمودني ها نظارتي از جانب والدين بر نوع و زمان بازي رايانه اي صورت نمي گيرد. در پايان آشنايي والدين با رده سني بازي هاي رايانه اي ، تعيين زماني مشخص براي بازي و همراهي با فرزندان در زمان خريد بازي هاي رايانه اي يا انجام آن، اقداماتي است كه توصيه مي گردد.