اجتماع يادگيري برخط: رهيافتي نوين در آموزش مهندسي

نظام هاي تعليم و تربيت كنوني بر اساس نيازهاي عصر صنعتي و تقسيم كاري شكل گرفته اند كه خروجي هاي آن هر كدام قسمتي از نيازهاي بازار كار و موسسات و شركت ها را برطرف مي كرده اند. اين نوع نگاه به آموزش ديگر متناسب با نيازهاي روزافزون و متفاوت عصر كنوني و آينده نيست. عصر كنوني يادگيرندگاني مستقل را مي طلبد كه هر آن آمادگي آموختن و تعامل و مشاركت با ديگران را داشته باشند. پيشرفت در فناوري اطلاعات و ارتباطات باعث خلق اجتماعات يادگيري شده است كه در آن يادگيرندگان دانش، دغدغه ها و ارزش هاي خود را با ديگران به اشتراك گذاشته و از تعامل با يكديگر مي آموزند. سازنده گرايي با اين تلقي كه دانش امري شخصي است و يادگيرندگان از طريق تعامل با محيط و ديگران دانش را شكل مي دهند، مبنايي نظري براي اجتماع يادگيري محسوب مي شود. اجتماعات يادگيري داراي فوايدي همچون راحتي و انعطاف پذيري، درگيري و تعلق و يادگيري با ديگران و مشكلاتي همچون مشاركت كم، بي هويتي و بار اضافي اطلاعات هستند. در اين مقاله به طور مختصر به سازنده گرايي به عنوان مبناي اجتماع يادگيري، مشاركت برخط، ماهيت اجتماع يادگيري و در پايان به فوايد و مشكلات اجتماع يادگيري پرداخته خواهد شد.