نقش پروژه هاي عملي دانشجويي در آموزش موثر مهندسي (مورد مطالعه: رشته ي طراحي صنعتي)

يكي از اهداف برنامه توسعه كشور لزوم خودكفايي و رشد صنعتي است و بي ترديد يكي از اركان رشد صنايع، كارشناسان علوم مهندسي هستند. كارشناساني كه با اتكا به آموزش ها و تجربيات علمي و عملي خويش، موجب شوند تا عرصه ي صنعت به عرصه ي آزمون و خطا تبديل نشود. هدف اصلي اين تحقيق، دستيابي به الگويي آموزشي براي ايجاد پيوند موثر بين صنعت و دانشگاه قلمداد مي شود. براي نيل به اين هدف و به منظور دستيابي به درك واضح تر از شرايط آموزشي، رشته ي طراحي صنعتي به دليل بهره گيري از تنوع پروژه هاي عملي در كنار واحدهاي آموزشي تئوري براي مطالعه در اين تحقيق برگزيده شد. پس از مطالعات صورت گرفته و شناخت نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهديدهاي پيش روي هريك از روش هاي آموزشي تئوري و عملي، با ضريب اختصاص به هر پارامتر در قالب جداول SWOT؛ نتيجه گيري نهايي مويد اين مطلب است كه در امرآموزش، افزايش نسبت دروس عملي تجربه محور به دروس نظري، منجر به پرورش دانش آموختگاني مي شود كه ضمن بهره وري در توليد علم، توانايي اثربخشي بيشتر در صنايع كشور را نيز دارا خواهند بود.