تحليل عناصر داستان گيله‌مرد براساس رئاليسم اجتماعي

رئاليسم «realism» واژه ايست فرانسوي كه از ريشه «real» به معناي واقعي گرفته شده است.واژه‌هايي نظير حقيقت‌گرايي، واقعيت‌گرايي، واقع‌بيني و... معادل‌هاي فارسي اين اصطلاح هستند. رئاليسم اجتماعي يكي از ابعاد و زواياي مكتبي است كه در هر برهه از زمان موردتوجه صاحب‌نظران در نقد ادبي قرار گرفته است. يكي از نويسندگان معاصر كه به بررسي بعدي از آن در آثار خود پرداخت بزرگ علوي است؛ او پيوسته مي‌كوشد تا در جريان داستان‌هاي خود رگه‌هاي اصلي فساد اجتماعي را برجسته نمايد و به‌نوعي رئاليسم اجتماعي دست يابد. داستان كوتاه «گيله‌مرد» در مجموعه «نامه‌ها» مؤيد اين مطلب است. علوي در مسير خلق اين داستان به شفاف‌سازي اوضاع نابسامان جامعه زمان پهلوي پرداخته و در به تصوير كشيدن ظلم و جور اربابان و مالكان نسبت به دهقانان گامي بلند برداشته است. ستمي كه در نهايت منجر به شورش مي‌گردد. پژوهشگر در اين مقاله تحليلي- توصيفي بر اين باور است كه مي توان با بررسي عناصر داستان نمونه‌ها و شواهدي از رئاليسم اجتماعي را در داستان كوتاه گيله‌مرد بيابد.