نگاهي انتقادي به كتاب زبان فارسي سال اول دبيرستان

زبان فارسي يكي از زبان‌هاي ارزشمندي است كه با داشتن بيشينه‌اي ديرين و آثاري گرانقدر و پربار موردتوجه بوده است و سروده‌ها و نوشته‌ها بسياري را از خود به يادگار گذاشته كه دربردارنده‌ي ارزش‌هاي انساني است. زبان فارسي همچون ساير زبان‌ها قواعد خاص خود را دارد كه آشنايي و آموختن آن، ما را قادر به درك متوني مي‌كند كه به اين زبان نوشته شده‌اند. همچنين، توانايي نوشتن را نيز در مخاطب خود ايجاد مي‌نمايد. در اين مقاله بخش‌هاي مختلف كتاب معرفي مي‌گردد. سپس به دسته‌بندي آن ها اشاره مي‌شود. هر بخش با در نظرگرفتن محتوا و نوع نگارش موردبررسي قرار مي‌گيرد. به شكل و نگارش هر بخش از نظر دارا بودن جدول و نمودار و شيوه‌ي قرارگرفتن مفاهيم توجه شده است. در پايان با در نظرگرفتن نظر جمعي از دبيران و مدرّسين كه طي تحقيق ميداني به دست آمده است. نتايج حاصل گرديده كه به اين سؤالات پاسخ مي‌دهد: آيا كتاب توانسته است به هدف‌هاي رفتاري و آموزشي موردنظر خود برسد؟ آيا دانش‌آموزان قادر به درك و به خاطر سپردن مطالب درسي مي‌باشند؟ آيا مي تواننند بين مطالب آموخته‌شده امسال با دستور سال گذشته و آينده پيوند برقرار كنند؟ آيا مؤلفين توانستند درس را با ماهيّت مهارتي و كاربردي ارايه نمايند؟ آيا به تقويت مهارت نگارش منجر مي‌گردد؟ شيوه‌‌هاي ارزشيابي در پايان هر درس چگونه است؟ و...