اولويت بندي مكاني استقرار صنايع تبديلي و تكميلي بخش كشاورزي شهرستان هاي استان خوزستان

كشاورزی یكی از مهم ترین بخش های اقتصادی كشور است كه علاوه بر تامین نیازهای غذایی و تهیه مواد اولیه برای صنایع، نقش مهمی در استقلال سیاسی كشور ایفا می كند. از این رو، شناسایی و بهره برداری مناسب از استعدادهای بالقوه طبیعی و تقویت توانایی بخش كشاورزی می تواند بستر مناسبی برای رشد و توسعه روستایی، منطقه ای و ملی فراهم آورد. هدف این پژوهش، اولویت بندی شهرستان های استان خوزستان براساس توانمندهای های هر شهرستان جهت استقرار صنایع تبدیلی بخش كشاورزی می باشد. پژوهش حاضر از نوع كاربردی و به روش توصیفی - تحلیلی بوده كه جهت گردآوری داده ها از مطالعات كتابخانه ای استفاده شده و تكیه اصلی بر مستندات آمار كشور می باشد. برای تحلیل داده ها در این تحقیق از مدل TOPSIS و جهت وزن دهی به شاخص های كشاورزی از مدل AHP استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد یافته های تحقیق نشان می دهد در بین ۱۸ شهرستان استان خوزستان، شهرستان های باغملك، آبادان و ایذه از توانمندی بیشتری جهت استقرار صنایع تبدیلی بخش كشاورزی برخوردار بوده و به ترتیب اولویت های اول تا سوم را به خود اختصاص داده اند و سه شهرستان شوشتر، شوش و رامهرمز در آخرین اولویت ها جهت احداث صنایع مذكور واقع شده اند.