بررسي عددي اثرات بارجرمي و شعاع انحنا بر شدت فرسايش در سه راهي ها با سيال مايع

فرسايش ناشي از ذرات عامل اصلي خرابي در لوله هاي انتقال سيال است. فرسايش بر اثر برخورد ذرات به ديواره لوله در هنگام تغيير جهت جريان سيال حامل آنها اتفاق مي افتد. جلوگيري از اين پديده، يافتن راه حلي براي كاهش شدت و خسارت ناشي از فرسايش را ضروري كرده است. در اين مقاله از ديناميك سيالات محاسباتي براي پيش بيني شدت فرسايش در لوله سه راهي با سيال آب حاوي ذرات پراكنده استفاده شده است. همچنين از مدل كي-اپسيلون براي شبيه سازي جريان در نسبت هاي بار جرمي مختلف و شعاع هاي انحناي متفاوت استفاده گشته است. نتايج نشان دهنده افزايش شدت فرسايش در اثر افزايش نسبت بار جرمي و سرعت ورودي جريان و وجود رابطه معكوس ميان تغييرات شدت فرسايش و شعاع انحناي لوله سه راهي بوده است.