بررسي اثر تغييرات دما در فرآيند آهنگري با شمش نيمه جامد روي خواص مكانيكي آلياژAL-A380

به دليل اهميت كاهش وزن وصرفه جويي در مصرف انرژي، آلياژهاي آلومينيم نقش مهمي را در ساخت قطعات صنايع هوايي و خودروسازي ايفا مي‌كنند. روش شكل دهي آهنگري با شمش نيمه جامد در دماي خميري ماده اوليه (بين دماي خط مذاب و خط انجماد) انجام مي گيرد. به همين خاطر كاهش هزينه و بهبود خواص مكانيكي، ريزساختار و نزديكي به شكل نهايي را نسبت به روش هاي ريخته گري و آهنگري، در اين روش مي‌توان مشاهده كرد. در اين پژوهش، تغييرات دما و تاثير آن بر خواص مكانيكي در فرآيند آهنگري با شمش نيمه جامد بر روي آلياژ آلومينيم 380A، مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. مهمترين عامل موثر در اين فرآيند رساندن قطعه كار به دمايي است كه حاوي 30 الي50 درصد مذاب باشد. شمش اوليه ذوب و بصورت گرد، ريخته گري شده ، پس از تراش و برش، به دماهاي 540، 550، 560،570، 575،580 و 590 درجه سانتيگراد رسانده شده وسپس فرآيند آهنگري با شمش نيمه جامد انجام گرفته است. نتايج نشان داد كه افزايش دماي قطعه تا 575 درجه باعث افزايش سختي به ميزان 23درصد، استحكام تسليم تا 34 درصد و ريزتر شدن دانه‌ها شده است. در اين دما كه درصد جامد 57٪ مي‌باشد با انتقال سريع به داخل قالب و پيشگرم كردن قالب تا دماي300 درجه، قطعه از كيفيت بهتر و خواص مكانيكي مطلوب تر برخوردار مي شود. افزايش دما بيشتر از 575 درجه يا افزايش زمان حرارت دهي موجب افزايش درصد فاز مايع و كاهش نيروها مي‌گردد، اما معايبي، از جمله فروپاشي قطعه، بزرگ شدن اندازه دانه‌ها، ‌ترك‌هاي داخلي و كاهش استحكام قطعه را به دنبال خواهد داشت.