تأثير حذف پايه پل بر ظرفيت تخليه جريان با استفاده از روش حجم محدود (مطالعه موردي: پل پيربازار رشت)

موانعي همچون پايه هاي پل موجب اتلاف موضعي انرژي و كاهش قابليت عبور جريان مي شوند. در اين تحقيق با مطالعه داده هاي ثبت شده توسط ايستگاه هيدرومتري واقع در بالادست پل پيربازار، عملكرد طرح اصلاحي حذف پايه پل به ازاي حداكثر، حداقل و ميانگين دبي عبوري ساليانه (طي سال هاي 93-1388) قابليت عبور جريان بررسي گرديد. در اين راستا مدل سازي سه بعدي هيدروديناميك جريان عبوري از اين سازه به روش حجم محدود و با تعيين شرايط مرزي مناسب در نرم افزارFluent انجام شد. از مدل هاي K-ε استاندارد و VOF به ترتيب براي شبيه سازي آشفتگي و سطح آزاد آب استفاده گرديد. در نهايت منحني دبي- اشل براي طرح اصلاحي بدست آمد. نتايج نشان داد كه با حذف پايه پل(تبديل پل دو دهانه به يك دهانه) قابليت عبور جريان افزايش مي يابد كه ميزان افزايش قابليت عبور جريان براي دبي هاي بيش از 90 مترمكعب بر ثانيه حداقل 20 درصد مي باشد.