بررسي آزمايشگاهي تاثير ماده لخته كننده بر ميزان انعقاد و ته‌نشست ذرات ريزدانه رسوبي

ذرات ريزدانه مانند سيلت و رس به طور وسيعي در رودخانه‌ها، درياچه‌ها، مخازن و آب‌هاي ساحلي وجود دارند. جداسازي اين ذرات از آب در مهندسي رسوب حائز اهميت است. در تحقيق حاضر از دو ستون آب به ارتفاع يك متر براي ايجاد مخلوط سوسپانسيون استفاده شد. آزمايشات با ذرات رسي در 6 غلظت اوليه 13% تا 25%، استفاده از دو ماده فلوكوله كننده سولفات آلومينيوم و كلريد آهن در 5 غلظت در محدوده 105-0 ميلي گرم در ليتر و با در نظر گرفتن پارامتر دما و شوري انجام شد. براساس نتايج سولفات آلومينيوم و كلريد آهن به ترتيب در غلظت بهينه 40 و 7/ 60 ميلي گرم در ليتر به طور متوسط باعث افزايش 40 و 27 درصدي سرعت رسوبگذاري ذرات ريزدانه رسي خواهند شد. اگر استفاده از آب براي شرب مدنظر باشد، استفاده از كلريد آهن و اگر براي كشاورزي مدنظر باشد، استفاده از سولفات آلومينيوم مي تواند توصيه گردد.