بررسي مدل‌هاي شبكه پرسپترون چند لايه، بيز ساده، تحليل تفكيك خطي و تحليل تفكيك درجه دوم در گروه‌بندي نرخ شكست واحد لوله‌هاي انتقال آب

در سامانه‌هاي تأمين آب حوادث ايجاد شده در لوله‌ها از اهميت و حساسيت بالايي برخوردار است. يكي از راهكارها و كليدهاي مهم مديريت بهينه بهره‌برداري در سامانه‌هاي انتقال آب، تدوين استراتژي‌هاي نوسازي و بازسازي، پيش بيني نرخ شكست لوله‌ها و ارزيابي قابليت كاربري آنها است. شكست لوله‌ها الزاماً در پايان عمر آن‌ها رخ نمي‌دهد بلكه عوامل متعددي از قبيل سن، قطر، جنس، پايداري و خوردگي آب و خاك، شرايط اجرا، نصب و بهره‌برداري (همچون فشار هيدروليكي) بر آن تأثيرگذار هستند. راه‌حل‌هاي گوناگوني براي پيش‌بيني شكست در لوله‌ها توسط محققان مختلف خصوصاً در سال‌هاي اخير مطرح شده است كه هريك نيازمند داده‌هاي مخصوص خود مي‌باشند. ضمناً مطالعات انجام شده، عدم جامعيت روابط ارائه شده در پيش‌بيني نرخ شكست لوله‌ها را نشان مي‌دهند. در اين تحقيق، ساختار جديدي با استفاده از دسته‌بندي نرخ شكست تدوين گرديده است و با بهره‌گيري از روش‌هاي شبكه پرسپترون چند لايه (MLP)، بيز ساده (NB)، تحليل تفكيك خطي (LDA) و تحليل تفكيك درجه دوم (QDA) به پيش‌بيني گروه شكست لوله‌ها در دو سناريو پرداخته شده است. به منظور ارزيابي روش‌هاي نامبرده، شبكه انتقال آب تعدادي روستا در استان يزد به عنوان مطالعه موردي انتخاب شده است. نتايج حاكي از برتري مدل MLP تحت الگوريتم آموزش BFGS نسبت به ديگر روش‌ها دارد به طوري كه كمترين ميانگين خطاي نسبي (MRE) را دارا بوده است. اين مدل با كسب مقادير 63/10 و 27/7 درصد در معيار MRE، بيشترين دقت را در سناريوهاي اول و دوم در اختيار داشته است.