مطالعه آزمايشگاهي تاثير سرريزهاي كنگره اي-ذوزنقه اي بر مقدار اكسيژن محلول آب

يكي از پارامترهاي مهم كيفي آب رودخانه ها، سطح بالاي اكسيژن محلول (Dissolved Oxygen) در آن مي باشد. يكي از روش هاي افزايش سطح اكسيژن محلول استفاده از سازه هايي نظير سرريز مي باشد كه منجر به ورود حباب هاي كوچك هوا به آب مي‌گردد. در اين پژوهش عملكرد سرريزهاي كنگره اي ذوزنقه اي بر مقدار DO آب تحت شرايط مختلف هندسي و هيدروليكي مورد بررسي قرار گرفت. مشاهدات آزمايشگاهي و تجزيه و تحليل نتايج نشان داد كه طول سيكل‌ در جهت جريان سرريزها (B)، ضخامت تيغه هاي ريزشي و الگوي جريان ريزشي از تاج سرريزها سه پارامتر موثر بر مقدار اكسيژن محلول در سرريزهاي پلان كنگره‌اي مي باشند. در دبي هاي پايين سرريز كنگره اي ذوذنقه اي با هندسه سه سيكل و طول در جهت جريان 17 سانتي متر با راندمان هوادهي 2 /56 درصد و در دبي هاي بالا سرريز كنگره اي ذوذنقه اي با هندسه سه سيكل با طول در جهت جريان 26 سانتي متر با راندمان هوادهي 45 درصد بهترين عملكرد را داشتند. مقايسه نتايج حاكي از آن است كه در سرريزهاي مورد مطالعه، با كاهش نسبت بي بعد عمق پاياب به ارتفاع سريز از 66/ 0 به 33 /0، مقدار متوسط راندمان افزايش DO در سرريزهاي كنگره اي از 2/ 34 به 5/ 48 درصد و در سرريزخطي از 2/ 37 به 9/ 46 درصد افزايش يافت.