شبيه سازي عمق ديواره آب بند سد انحرافي تبريز با استفاده از نرم افزار Seep/W

يكي از نيروهاي مخربي كه در جهت عدم پايداري سدها و بندهاي انحرافي عمل مي كند، نيروي زير فشار است كه ناشي از جريان آب در محيط متخلخل پي سدها و بند هاي انحرافي مي باشد. اين امر، مقاومت برشي بين سد و پي آن را كاهش مي دهد و باعث ايجاد تنش كششي شده و در نهايت منجر به لغزش و واژگوني سد مي شود. گراديان خروجي نيز مهمترين معيار طراحي براي ضريب اطمينان نسبت به زيرشويي خاك پي مي باشد. هدف از اين تحقيق بررسي تاثير عمق هاي مختلف ديواره آب بند در كف پي سد انحرافي تبريز بر سه معيار مهم طراحي شامل گراديان هيدروليكي، دبي نشت و نيروي زير فشار مي باشد. براي اين منظور سد انحرافي تبريز توسط نرم افزار Seep/w كه از مجموعۀ نرم افزارهاي Geo Studio بوده، شبيه سازي مي گردد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه با افزايش عمق ديواره آب بند، ميزان گراديان هيدروليكي خروجي از پي بند انحرافي كاهش شديدي را نشان مي دهد. بهترين عمق ديواره آب بند جهت كاهش گراديان هيدروليكي خروجي، قرارگيري آن در عمق شش و نيم الي هشت متري مي باشد. همچنين افزايش عمق ديواره آب بند موجب كاهش قابل توجه در دبي نشتي از پي بند انحرافي تبريز مي گردد. تغييرات ميزان دبي نشتي از پي بند انحرافي بين دو عمق 6 و 7 متري ديواره آب بند، با شدت بيشتري انجام گرفته و روند كاهشي شديدي را طي مي كند. در ضمن با افزايش عمق ديواره آب بند نسبت به حالت بدون ديواره آب بند، مقادير زير فشار كل كاهش مي يابد.